Le Vieil Aiglun werd bezet door de Ebroduntii, een Alpiinse stam dat , net als vele anderen, door de Romeinen overwonnen werd in de derde eeuw. Uit die tijd stamt zonder twijfel de naam Castrum Agleduno. Er wordt veelal aangenomen  dat er in Aiglun een Romeins kamp bestond en dat de adelaars (= aigles) over de heuvel van “Le Puy” vlogen, met uitzicht op het oude dorp ...

Koning Rene kocht het kasteel van Aiglun aan Johan de Rochas in 1445 voor een bedrag van 100 gouden florijnen ... De familie “de Rochas” bleef hier wonen tot 1652, maar twee andere families  heersten ook over dit gebied : de familie “de Baschy” (1511-1530) en de familie “de Codur” (1624-1774).

Tijdens het bewind van de familie “de Rochas”  werd de kerk gewijd aan Sainte Marie Madeleine (St. Maria Magdalena) gebouwd.  Het gebouw, van romaanse stijl, werd afgerond in 1555, zoals te zien boven de deur van de kerk.  Aiglun was op dat moment een versterkt dorp met meer dan 200 inwoners en had de bijnaam "Aiglun la Noble" (het adelijke Aiglun), vanwege de aanwezigheid van adellijke families.

In de zeventiende eeuw was de levensstijl in Parijs vol luister, maar de Haute Provence bleef nog steeds arm en het sterftecijfer was er hoog. De bevolking van Aiglun wordt dan geschat op ongeveer 350 mensen die leefden van de landbouw, o.a. de productie van tarwe, druiven, olijfolie, amandelen en pruimen. De dorpskom (in Le Vieil Aiglun) bestond uit ongeveer vijftien huizen en een totaal van 78 huizen voor de gehele gemeente.

In maart 1815 zagen de bewoners van  Aiglun Napoleon op doorreis naar Parijs vanuit het eiland Elba. De echte "Route Napoleon", genaamd "Voie Imperiale", doorkruist het dorp van Aiglun. Op het kerkhof van Le Vieil Aiglun vindt u het graf van Mathieu Autric, assistent van keizer Napoleon 1e.

In de negentiende eeuw begon de bevolking van Le Vieil Aiglun te dalen. De laatste bewoners (die  in het huidige "Gîte du Midi" woonden) verlieten het oude dorp in 1942. De twintig jaren die volgden zijn uniek in de geschiedenis van Le Vieil Aiglun: het dorp bleef onbewoond tot in 1962. Dat jaar  verhuisde de heer Mahe, een Parijsenaar,  naar Le Vieil Aiglun en herbouwde één van de huizen van het verlaten dorp. In de jaren '80 werd een vereniging van liefhebbers van oude stenen,  " Les Amis du Vieil Aiglun" (Vrienden van Le Vieil Aiglun) opgericht. Deze starte de heropbouw van de Romaanse kerk met de steun van de gemeente. Zo werd de kerk gered van de ondergang.

In 2002 hebben wij alle rechtstaande gebouwen van Le Vieil Aiglun aangeschaft. Eén jaar later, in 2003, hebben wij onze eerste gasten kunnen verwelkomen in onze 5 gastenkamers en onze “Gîte du Couchant”. In 2006 hebben we een ruïne omgetoverd in een ander huisje: de "Gîte du Levant '. In 2011 zijn wij gestopt met onze gastenkamers, het gebouw werd omgezet in een derde gîte: de "Gîte du Midi".